Sądziłem, że składanie autografów bez oczekujących w kolejce Czytelników, będzie pozbawione emocji. Kiedy jednak przyjechałem do Księgarni MUZO (adres autorski: mariannocon.pl/sklep ), nogi się pode mną ugięły. Na stoliku stały wieże premierowych książek „Niezabliźnionej nici”. Wokół leżało kilka nierozpakowanych jeszcze paczek.
– To wszystko mam podpisać? – zapytałem niepewnie Szefa Księgarni.
– Zgadza się – usłyszałem w odpowiedzi.
Spojrzałem na zegarek żałując, że nie przyjechałem jeszcze szybciej. Podszedłem do tego zadaniowo – trzeba to zrobić.
Podpisywałem cały dzień i ledwo, co się wyrobiłem z pracą. I to tylko dlatego, że miałem pomocnika, który podkładał książki, układał je i chował do wysyłki.
Przez cały ten czas czułem się trochę, jak w dawnej fabryce Forda. Dopiero, gdzieś w połowie roboty, odkładając kolejny numerowany egzemplarz, uświadomiłem sobie, że każdy z nich trafi do czekającego Czytelnika.
Wtedy poczułem satysfakcję.
Zatem emocje tutaj też były, choć zupełnie inne. Takich jeszcze nie przeżywałem. Wychodząc poczułem ulgę, dając odpocząć spracowanej prawicy.
– W końcu ta praca nie idzie na marne – pomyślałem wychodząc. – Trzeba w końcu dotrzymywać złożonych zobowiązań wobec Czytelników. Uzyskałem też nowe doświadczenie pisarskie, które krzepi. Książki jutro wyjadą w Polskę.
