Wstęp:

Dla niektórych pacjentów termin „Zatokowa dewiacja” może się kojarzyć z utrudnionym oddychaniem wskutek zaburzenia anatomicznego skrzywienia przegrody nosowej, prowadzącej do infekcji zatok. Dla marynarzy i żeglarzy, dewiacja to odchylenie kierunku ruchu statku od kierunku wskazywanego przez kompas, wynikająca z wpływu pola magnetycznego statku lub miejsca w zatoce morskiej na pole magnetyczne kompasu.

Od teraz, „Zatokowa dewiacja” będzie dla czytelników kojarzyła się z tytułem thrillera sensacyjnego, symbolicznie odnoszącym się do fabuły książki, jej bohaterów i głównego motywu. Odchylenia od typowej trasy i oczekiwanej ścieżki życia. Nieoczekiwanych zwrotów akcji i nieoczekiwanych wydarzeń sięgających czasów biblijnych. Niestandardowych zachowań Victora Mossa w ekstremalnych sytuacjach. A także zmian zachodzących na świecie na poziomie indywidualnym w życiu bohaterów, jak i globalnym w zjawiskach sejsmicznych i magnetycznych. Ale „Zatokowa dewiacja” to też tytuł wieloznaczny, który Czytelnik może interpretować na wiele sposobów w zależności od kontekstu i swej perspektywy. Bo choć odnosi się do bezpośrednio do podróży głównego bohatera, ale może również symbolizować szereg innych koncepcji i tematów poruszanych w powieści.

Informacje o książce:

„ZATOKOWA DEWIACJA” autorstwa Mariana Noconia, swoją oficjalną premierę przewidziano na 7 marca 2024 roku, to thriller sensacyjny z podgatunkiem przygody i historii. Okładka książki:

xr:d:DAF3PoU9S3Y:22,j:4949868757959827418,t:23121908

Opis:

Główny bohater Amerykanin Victor Moss, jako doradca polskiej misji wojskowej, nie spodziewał się, że knute wobec niego intrygi na zamku w „Baranowie Sandomierskim”, zmuszą go do ucieczki. Krocząc ryzykowną drogą poszukuje na własną rękę zagadkowego miejsca ukrytego w tekście pisma klinowego Sumerów starego notesu. Wplątany w tajemniczą sprawę, uczestniczy w śmiertelnie niebezpiecznej grze służb specjalnych, gdzie każdy może być jego wrogiem. Moss musi stawić czoła nie tylko im, ale także własnym demonom i uczuciom. Do akcji wkracza polska archeolożka Ewa Abramowska, do której Victor czuje więcej niż sympatię.

Czy indywidualista i ekstremalny przywódca będzie potrafił z nią współdziałać? Gdzie i czym jest to miejsce opisane jeszcze w Biblii? Dlaczego jest tak cenne dla śmiertelnego wroga Mossa Wilsona i innych rywalizujących o palmę pierwszeństwa stron? Czyżby starożytny przekaz był wciąż aktualny dla współczesnych?

Zatokowa dewiacja” to powieść sensacyjna, która łączy w sobie elementy dreszczowca, sensacji, przygody i romansu. Autor, korzystając ze swojej wiedzy i pasji z zakresu historii, psychologii, geografii i militariów, stworzył intrygującą opowieść, która przenosi czytelnika w kilka zakątków świata, wraz z ich geograficznym oraz kulturowym kolorytem. Z akcją osadzoną na tle rzeczywistych wydarzeń 2004 roku. W powieści nie brakuje wartkiej akcji, zaskakujących zwrotów i ciekawych postaci, które mają swoje mocne i słabe strony.

Powieść ma nie tylko charakter rozrywkowy, ale także edukacyjny i refleksyjny. Autor pokazuje, że miniona historia, to nie zamknięty rozdział, ale wciąż otwarta księga mająca swoją wartość w poznawaniu nas samych i otaczającego świata. Tak jak opisuje to Biblia. Pokazuje też, jak można sobie radzić w trudnych sytuacjach, aby z nich wyjść obronną ręką. Pokazuje jednocześnie, jak trudno się nieraz uwolnić od niezamierzonego uwikłania w sprawy, które mogą nas przerastać i zagrażać nam samym. Jak wytrwałość pozwala osiągać szczyty a motywacja pokonywać najtrudniejsze wyzwania w osiągnięciu celu. Nieraz celu nieświadomego.

O autorze:

Najtrudniej pisać o sobie. Po lekturze mojego debiutu (ponad dekadę temu), czytelnicy podkreślali jego wciągającą obrazowość stylu pisarskiego. Pierwsza książka Była pokłosiem zdobytych doświadczeń z podróży po Afryce, a zwłaszcza ze zdobycia góry moich marzeń – Kilimandżaro. Pozytywne i konstruktywne opinie czytelnicze skłoniły mnie do napisania kolejnych czterech książek. Dwie z nich: „Czarna biel. Wspomnienia” (2016 r.) i „Artefakt umysłu” (2017 r.) zdobyły uznanie wśród czytelników i nagrody Internatów jako Najlepsze Książki Roku w swych gatunkach – przyznane przez portal literacki Granice.pl. „Niezabliźniona nić” (2020 r.) tytuł Najlepszej Książki na Lato, a opowiadanie „Przyśpieszone dojrzewanie do prawdy” – wyróżnienie Instytutu Literatury w Krakowie.

Źródłem zawartych w treści książek informacji jest wiedza i pasja autorska opierająca się na naukowych i popularnych książkach z historii, psychologii, geografii oraz wojskowości jak również wiedza ogólnopolityczna. Autor zebrał sporo zweryfikowanej wiedzy naukowej oraz tej powszechnej z wielu dziedzin – pochodzącej z książek i publikacji oraz filmów dokumentalnych, którą wplótł w historię powieści.  Pomocne jest też doświadczenie życiowe pisarza a także uzyskane z szeregu podroży i obserwacji świata oraz zachowań ludzkich.

W swoich pasjach zdobyłem dużą odznakę Górskiej Odznaki Turystycznej PTTK „Za Wytrwałość” pokonując w górach ponad 30 tysięcy kilometrów, w żeglarstwie patent sternika, a w fotografii krajobrazowej kilka nagród, w tym III miejsce Związku Polskich Artystów Fotografików Okręgu Śląskiego w 2018 roku.

Dlaczego warto przeczytać:

Uważam, że warto sięgnąć po książkę chociażby dlatego, że posiada wszystkie cechy dobrego thrillera. Jego akcja zawierać dużo akcji i scen, gdzie czytelnik może poczuć się jak w filmie akcji. Napięcie trzyma czytelnika w niepewności, co stanie się dalej i trudno przewidzieć, co stanie się dalej. Są zaskakujące zwroty akcji, pisane wciągającym stylem pisania z realistycznymi opisami pozwalającymi wczuć się w sytuację. Motywacje postaci są wiarygodne i logiczne.

Ponadto, można spędzić nieco dłużej czasu z poznanymi bohaterami na ponad 460 stronach powieści, z możliwością sięgnięcia po dwa wcześniejsze tomy trylogii, wyjaśniające, jak do tego doszło. Swoista możliwość cofnięcia się w czasie i odnajdywania praźródła tej historii.

Czytelnik znajdzie w niej wartką akcję, wspomniane nieoczekiwane jej zwroty i trzymającą w napięciu do końca powieść z ciekawym suspensem. Jak napisała jedna z pierwszych jej Czytelniczek: „„Rewelacyjne zakończenie!!! Dla tego zakończenia warto przeczytać wszystkie trzy tomy.”.

 Znajdziesz w niej też mnóstwo zastosowanych pomysłów literackich i życiowych wskazówek a także emocji splecionych z psychologią zachowań mogących się przydać w sytuacjach ekstremalnych, w których zwykle mamy najmniejsze doświadczenie.  

Zapewniam, że sprawdzając opisane w niej sytuacje można potwierdzić sobie w innych źródłach, choć na pierwszy rzut oka wydają się niekiedy mało wiarygodne. 

Chyba, że lubisz obszerne opisy, statyczność akcji i dużo uczuciowych dialogów. Wtedy ją odradzam.

Czy jest to dobra książka?

Na taką się zapowiada, bo zawiera wszystkie cechy takiej książki. Zawiera interesującą historię, wyrazistych bohaterów, charakterystyczne miejsca akcji, naturalne dialogi, ciekawą narrację i nie jest co ważne schematyczna zawierając przy tym sporą dawkę informacji, które mogą zaciekawić. Najlepiej sprawdzić to samemu i podzielić się swoją opinią. Sprawdzianem będzie Twoje wrażenie: jeśli po przeczytaniu ostatniego słowa będziesz mieć satysfakcję i poczucie żalu, że się skończyła, to będzie dowodem, że jest dobrą książką.

Zakończenie:

Moim zamierzeniem jest pobudzenie w czytelniku refleksji, że miniona historia, to nie zamknięty rozdział, ale wciąż otwarta księga mająca swoją wartość w poznawaniu nas samych i otaczającego świata. Tak jak opisuje to na przykład Biblia. Jak można sobie radzić w trudnych sytuacjach, aby wyjść z nich obronną ręką, co w obecnych czasach staje się coraz bliższe każdemu z nas. Pokazuję też jak pokonać problem głównego bohatera „bycia ratownikiem”, która wprawdzie pomaga mu w misji, ale ciąży w relacjach uczuciowych. Nie chcąc wrócić do bycia ofiarą, podświadomie szuka wyjścia z tej roli, aby nie stracić najważniejszej dla siebie osoby.

Umieściłem w powieści także mnóstwo informacji, może często zaskakujących dla przeciętnego śmiertelnika, ale by wraz z urzeczywistnieniem akcji, jej treść niosła ze sobą również wartości edukacyjno-poznawcze – mające sprowokować czytelnika do pogłębienia zarysowanych w powieści elementów historycznych, psychologicznych, naukowych a także podróżniczych i geograficznych. Przez co może rozszerzyć swą wiedzę poprzez wzbudzenie zainteresowania nimi. Uzmysłowienie czytającemu, że starożytni wnieśli w nasze życie wiele rozwiązań, z których korzystamy na co dzień, których wiedza jest wciąż aktualna i przydatna. Pokazanie jednocześnie, jak trudno się nieraz uwolnić od niezamierzonego uwikłania w sprawy, które mogą nas przerastać i zagrażać nam samym. Jak wytrwałość pozwala osiągać szczyty a motywacja pokonywać najtrudniejsze wyzwania w osiągnięciu celu. Nieraz celu nieświadomego.  Jeśli zatem moje starania spełniają Twoje oczekiwania literackie, to napisz w komentarzu na stronie autorskiej: mariannocon.pl  lub wprost do mnie na: ksiazkanocon@gmail.com lub przeczytaj „Zatokową dewiację”, czy też całą trylogię SETON i podziel się w komentarzu swą opinią. Jest to dla mnie ważne, a może zainspiruje do nowych realizacji.

Pozdrawiam Marian Nocoń