Zatokowa Dewiacja

Nieszablonowym thrillerem sensacyjny, którego motywem jest notes zawierający starożytną tajemnicę i towarzyszące jej ludzkie emocje. Kanwą powieści były odkrycia archeologiczne związane z Sumerami.

Amerykanin Victor Moss, popadając w konflikt ze swoimi polskimi towarzyszami broni, wybiera drogę ucieczki mającą zarazem rozwiązać zagadkę tajemniczego miejsca, o znalezienie którego ścigają się wielcy tego świata. Depczą mu po piętach służby specjalne, a po drodze do mglistego celu, musi liczyć przede wszystkim na siebie wspomagając się nieliczną grupą znajomych i życzliwych mu ludzi. Ścigając się z czasem i wrogami, toczy walkę sam ze sobą, od której zależy jego los i jego partnerki. Stając do nierównej walki o losy świata, swoje i dziewczyny, jest silnie zmotywowany do udowodnienia sobie i innym, że dokona niemal niemożliwego. Ma kilka atutów takich jak wiedza, doświadczenie i umiejętności oraz silną wolę, które dają mu pewne szanse. Potrzebuje jednak szczęścia i wsparcia, które są zwykle dobrami deficytowymi.

Powieść jest dramatem trzymającym w napięciu a zarazem przygodą nie dającą odetchnąć.

Cechami dobrej książki jest interesująca historia, wyraziści bohaterowie, charakterystyczne miejsce akcji, naturalne dialogi, ciekawa narracja i nie schematyczność oraz spora dawka informacji. Zapewniam, że wszystkie te elementy zawiera ZATOKOWA DEWIACJA.

Najlepiej sprawdzić to samemu i podzielić się swoją opinią. Najlepszym sprawdzianem będzie Twoje wrażenie. Jeśli po przeczytaniu ostatniego słowa będziesz mieć satysfakcję i poczucie żalu, że się skończyła, to będzie to znaczyło, że jest dobrą książką.

Jeżeli nie lubisz zbyt szybko rozstawać się z poznanymi bohaterami, to sądzę, że ta blisko 400 stronicowa książka powinna spełnić takie oczekiwania. Gdy Ci się spodoba i zechcesz spędzisz kolejny czas z nimi, to masz do dyspozycji dwa wcześniejsze tomy trylogii. Takie cofnięcie się w czasie wyjaśniające, jak do tego doszło.

Spora dawka lektury to jedno. Wartka akcja, nieoczekiwane jej zwroty, trzymająca w napięciu do końca, mnóstwo zastosowanych pomysłów literackich i życiowych wskazówek a także emocji splecionych z psychologią zachowań, to składniki ZATOKOWEJ DEWIACJI.

Chyba, że lubisz obszerne opisy, statyczność akcji i dużo uczuciowych dialogów. Wtedy ją odradzam. Zapewniam jednak, że sprawdzając opisane w niej sytuacje można potwierdzić sobie w innych źródłach, choć na pierwszy rzut oka wydają się niekiedy mało wiarygodne. 

Marian Andrzej Nocoń. Od dziesięciu lat piszę powieści. Jak dotąd napisałem ich pięć, z czego trzy zostały nagrodzone przez Czytelników jako najlepsze w swoim gatunku wydane w danym roku (wg portalu Granice.pl).

Średnia ocena mych książek wg portalu lubimyczytac.pl (na połowę kwietnia 2023 roku): wynosi 6,5/10, czyli jako „dobre z plusem”. Mam spore doświadczenie życiowe i dekadę pisarskiego oraz interesuję się wieloma dziedzinami m. in.: turystyką górską, historią, polityką, psychologią i fotografią. Dzięki temu ta powieść zawiera wiele pierwiastków z tych zainteresowań ubogacając ją.

Powieść ta należy do trylogii SETON. Zatem każda z książek stanowi integralną całość połączone tematem notesu zawierającego starożytną tajemnicę oraz grupa postaci.

Zatem rozpoczynając lekturę ZATOKOWEJ DEWIACJI nie trzeba znać poprzedzające ją książki, choć wskazane jest mieć je w zasięgu ręki, bo zaciekawia na tyle, że chce się szybko wgłębić w inne historie z nią związane (tak mówią).

Powieść powstała dość nietypowo. Pierwotnie, można rzec, została napisana przeze mnie wiele lat temu jako ostatnie rozdziały obszernej całości zatytułowanej roboczo SETON. Wówczas jednak opasłe tomiska nie cieszyły się zainteresowaniem wydawców, bo koszt spory a czytelnicy niechętnie brali ze sobą 900 stronicowe książki na wakacje. Miałem ją podzielić na mniejsze części. Wydało mi się to prostym zabiegiem.

I byłem w błędzie. Jak w poprzednich częściach, musiałem tutaj także wprowadzić sporo zmian w strukturze powieści, napisać początek i nowe zakończenie. I co było równie czasochłonne, wprowadzić szereg uaktualnień, które zostały w międzyczasie wprowadzone w dwóch poprzednich tomach. Dzisiaj ZATOKOWA DEWIACJA to 400 stronicowa historia i jak się domyślasz Czytelniku, to tak naprawdę nowa powieść na starym motywie. Sporo zyskała na tym zabiegu, a dzięki temu także Ty.

Trylogię łączy między innymi przedmiot, którym jest notes. W notesie jest ukryty zapis starożytnej tajemnicy aktualnej do teraz. SETON jest anagramem słowa „notes”. Seton to z kolei długa tasiemka z gazy do tamowania krwotoków. To odniesienie do obszerności trylogii. I jest jeszcze jeden powód, ale zostanie on wyjaśniony pod koniec ZATOKOWEJ DEWIACJI.